وال کیلمر
وال کیلمر (لس آنجلس ۳۱ دسامبر ۱۹۵۹م - ) Val Kilmer
(نام کامل: وال ادوارد کیلمر[۱]) از ستارگان سینمای امریکا در دهههای 1990 و 2000م. در نوجوانی وارد آموزشگاه جولیارد[۲] هالیوود شد و دورۀ نمایش آن را گذراند. در همین سالها برای نخستین بار روی صحنه رفت. بعدها نیز کار تئاتر را به موازات فعالیتهای سینماییاش ادامه داد. از جمله در جشنوارۀ نمایشهای شکسپیری کلرادو (در ۱۹۸۸م) در نقش «هملت» ظاهر شد.
نخستین حضور سینمایی کیلمر ایفای نقش اصلی کمدی فوق سرّی[۳] (1984م) بود. او در این هجویۀ فیلمهای جاسوسی نقش یک ستارۀ راک را داشت که در آلمانی خیالی (ترکیبی از آلمان شرقی سابق و آلمان نازی) درگیر یک ماجرای دیوانهوار جاسوسی میشود. فیلم بعدیاش، نابغۀ واقعی[۴]، باز هم اثری کمدی بود. ایفای نقش رقیب تام کروز[۵]، میان جمع خلبانان جوان و خوشسیمای فیلم تاپ گان[۶] نخستین ایفای نقش جدی او به شمار میآید. پس از آن، در بید[۷] (تقلید سطحی و بیمایۀ ران هاوارد[۸] از فانتزیهای لوکاس[۹] / اسپیلبرگ[۱۰]) در نقش قهرمان یک ماجرای افسانهای ظاهر شد. روابط دوستانۀ کیلمر و ستارۀ انگلیسی فیلم، جوآن ولی[۱۱]، در طول فیلمبرداری به ازدواج آن دو انجامید (از ۱۹۸۸ - ۱۹۹۶م). دیگر کار مشترک این زوج فیلم نوآر کوچک و کمهزینۀ من را دوباره بکش[۱۲] است که آن دو با حضور در آن به نقشهای آشنای این گونه آثار جان بخشیدند: کارآگاهی خصوصی که به اغوای زنی شهرآشوب درگیر ماجرایی پیچیده و مرموز میشود. اولیور استون به کیلمر که پیش از این در فوق سری در نقش یک ستارۀ راک ظاهر شده بود، بخت آن را داد تا در فیلم دورز[۱۳] به اسطورۀ جیم موریسون[۱۴]، بت نسل سرگشتۀ دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰م جان بخشد. کیلمر برای ایفای نقش موریسون از صدای باریتون خوبش به نحو احسن بهره گرفت و در صحنههای کنسرت، به صورت زنده ترانههای موریسون را شخصاً اجرا کرد. دورز از کیلمر یک ستاره ساخت.