ناپلئون سارواریان
ناپلئون سارْوریان (تهران ۱۲۸۷ـ تهران ۱۳۴۹ش)
(معروف به ناپلئون سروری) کارگردان و مترجم ایرانی. در تفلیس تحصیل کرد، در ۱۳۰۲ش به ارمنستان رفت و در ایروان تئاتر خواند. از ۱۳۲۰ در ایران آموخته‌هایش را در اختیار گروه‌های تئاتری ارمنی قرار داد و منشأ تحولاتی چشمگیر شد. در تئاتر تهران و جامعۀ باربد به تدریس تاریخ تئاتر پرداخت، و نمایش‌نامه‌های برای آبرو، روح شوم، په‌پو، نازار شجاع، و راهزنان را به فارسی و ارمنی ترجمه کرد. از نمایش توران‌دخت که او کارگردانی کرد، تقدیر شد. در ۱۳۲۸ش تئاتر نو را در خیابان اسلامبول افتتاح کرد و نمایش‌های پیِس دختر لر و آرشین مالالان را بر روی صحنه برد. تئاتر نو در جریان کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ آتش گرفت و ساروریان ورشکسته شد.
سروری علاوه بر طراحی و ساخت دکور نمایش‌های خودش برای آثار دیگران نیز دکورهای باشکوهی ساخته. موشق سروری، کارگردان و دکوراتور سینمای ایران، برادرش بوده است.