گروهی از نقاشان که در دهههای ۱۸۸۰ و ۱۸۹۰م به سرپرستی پل گوگن[۱] و امیل برنار[۲] (۱۸۶۸ـ۱۹۴۱م)، در شهر پونتاون[۳] در برتانی[۴]، فعال بودند. نحوۀ استفادۀ آنان از رنگ ناب و تأکیدشان بر القای حالوهوای صحنۀ نقاشیشده، بر گروه نبیها[۵] و سمبولیست[۶]ها تأثیر نهاد.