آتونالیته
آتونالیته (atonality)
موسیقیای که در آن حس و معنای تونالیته[۱] بههم خورده یا مبهم شده باشد؛ موسیقیای که گام مشخص و معلومی ندارد. آهنگسازان فیلم و تلویزیون از این موسیقی برای ایجاد موقعیتهای اسرارآمیز یا ترسناک بهره میگیرند، و برای نیروی آشفتهساز خود از فواصل یا آکوردهای نامطبوع[۲] (دیونانس) استفاده میکنند. برای شونبرگ[۳]، پیشگام موسیقی آتونال از ۱۹۰۹، مقصود از این اصطلاح آزادسازی حالت بیانیِ تونال بوده است و نه آشفتن آن در وهلۀ اول؛ او نیز این اصطلاح را برای گمراهکنندهبودن آن رد کرد و به جای آن از اصطلاحِ پانتونال استفاده میکرد.