باسیلیوس کبیر، قدیس (ح ۳۳۰ـ۳۷۹م)
باسیلیوس کبیر، قدیس (ح ۳۳۰ـ۳۷۹م)(St, Basil)
(یا: بازیل) راهب کاپادوکیایی[۱]، پایهگذار رهبانیت باسیلی[۲]، و یکی از آباء چهارگانۀ کلیسای یونانی. در ۳۷۰م به مقام اسقفی[۳] قیصریه[۴] انتخاب شد و به مخالفت با آریانیسم[۵] برخاست. آثار کلامی بسیاری نوشت؛ ازجمله نیایشنامۀ باسیلیوس قدیس[۶] که در کلیسای ارتدوکس شرق[۷] خوانده میشود. یادروزش ۲ ژانویه است. باسیلیوس در قیصریۀ آناتولی[۸] به دنیا آمد، در قسطنطنیه[۹] و آتن درس خواند، و در بیابان مصر به دیدن قدیسان زاهد[۱۰] رفت. در حدود ۳۵۸م به صومعه[۱۱]ای در آناتولی پیوست و نظام رهبانیتی[۱۲] بر محور زندگی و کار و عبادت جمعی پی ریخت که شالودۀ رهبانیت در کلیسای ارتدوکس یونان است و بندیکتوس قدیس[۱۳] را نیز به تأسیس دیرهای مشابهی برانگیخت. نیز ← باسیلیان