توگو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
توگو
نام فارسی توگو
نام لاتین Togo
نظام سیاسی جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون‌گذاری
جمعیت ۶,۰۲۸,۰۰۰ نفر
موقعیت  افریقای غربی
پایتخت  لومه
تراکم نسبی (نفر در کیلومتر مربع) ۱۰۶.۱
زبان  فرانسوی
گروه‌های قومی اِوِه آجا
مساحت (کیلومتر مربع) ۵۶,۷۸۵

توگو (Togo)

توگو
توگو
توگو

موقعیت. کشور باریک و طویل توگو در افریقای غربی، بین کشورهای بورکینافاسو، در شمال، بنین در شرق، غنا در غرب، و خلیج گینه در جنوب قرار دارد . مساحت این کشور ۵۶,۷۸۵ کیلومتر مربع است و پایتخت آن شهر لومه[۱] است.

سیمای طبیعی. میانگین عرض باریکۀ توگو ۱۱۳ کیلومتر و درازای آن از شمال به جنوب ۵۴۵ کیلومتر است. ساحل آن جلگه‌ای باتلاقی است و نواحی مرکزی را ارتفاعاتی با بلندی حداکثر ۱,۲۰۰ متر (کوه آگو[۲]) فرا گرفته است. سرزمین‌های شمالی این کشور را علفزارهایی از گونۀ ساوانا[۳] تشکیل داده است و رودخانه‌های مونو[۴]، کارا[۵]، و اوتی[۶] آن را مشروب می‌کنند. اقلیم توگو مدارگانیِ مرطوب با دو فصل بارانی (ماه‌های مارس تا ژوئیه و اکتبر تا نوامبر در جنوب، و آوریل تا ژوئیه در شمال) است و در دیگر ماه‌های سال هوا خشک همراه با بادهای غبارآلود است و بیشترین بارندگی این سرزمین به کوهستان مرکزی و ارتفاعات غربی مربوط می‌شود.

اقتصاد. کشاورزی در اقتصاد توگو نقش مهمی دارد و در حدود ۷۰ درصد از مردم در این بخش به کار مشغول‌اند. مهم‌ترین محصولات کشاورزی این کشور عبارت‌اند از کاکائو، قهوه، پنبه، ذرت، کاساوا، برنج، سبزیجات، نخل، بادام‌زمینی، موز، و نارگیل. پرورش گاو و گوسفند و خوک در نواحی شمالی این کشور رواج دارد.

حکومت و سیاست. نظام حاکم بر کشور توگو جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون‌گذاری است. در همه‌پرسی سپتامبر ۱۹۹۲، قانون اساسی کشور اصلاح شد و به‌موجب آن رئیس‌جمهور و اعضای مجلس ملی را، که ۸۱ نفرند، مردم برای مدت پنج سال انتخاب می‌کنند.

مردم و تاریخ. جمعیت توگو حدود ۶,۰۲۸,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به ۱۰۶.۱ نفر در کیلومتر مربع می‌رسد. ۴۳ درصد از جمعیت این کشور را سیاهان اِوِه آجا[۷] تشکیل می‌دهند و ۵۹ درصد از آنان پیرو آیین‌های قبیله‌ای و سنتی‌اند. زبان رسمی توگو فرانسوی است و ۵۶ درصد از مردم آن باسوادند. سیاهان اِوِه قدیمی‌ترین اقوام ساکن توگو را تشکیل می‌دهند. پرتغالی‌ها نخستین اروپاییانی بودند که در ۱۴۷۱ به این سرزمین وارد شدند و به تجارت برده پرداختند و آن‌جا را ساحل برده نامیدند. بازرگانان انگلیسی، فرانسوی، و آلمانی در قرن ۱۹ به این سرزمین قدم گذاردند و به خریدوفروش روغن نخل پرداختند. این کالا در آن زمان اهمیت خاصی داشت. در ۱۸۸۴، طی قراردادی بین آلمان‌ها و رؤسای قبایل توگو، سرزمین مزبور به یکی از مستعمرات آلمان مبدل و توگولند[۸] نامیده شد. درخلال ۱۹۱۴، و در حین جنگ جهانی اول، فرانسه و انگلستان این کشور را اشغال کردند. در ۱۹۲۲ بخش شرقی آن (توگوی امروزی)، تحت سلطه و سرپرستی فرانسه قرار گرفت و در ۱۹۵۶ نواحی غربی آن به کشور نوبنیاد غنا پیوست؛ هم‌زمان، توگوی فرانسه نیز به خودگردانی داخلی نایل آمد و در ۱۹۶۰ به استقلال کامل دست یافت.



  1. Lomé
  2. Agout
  3. Savanna
  4. Mono
  5. Kara
  6. Oti
  7. Ewe-Adja
  8. Togoland