جاز بیگ بند

جازِ بیگ بَند (big-band jazz)

نوعی از موسیقیِ سویینگ در اواخر دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ که گروه‌هایی با سیزده نوازنده یا بیشتر آن را اجرا می‌کردند، همچون دوک الینگتون و بنی گودمن. این موسیقی مبتنی‌بر تنظیم‌های ثابتی است که در آن برای برخی از بخش‌ها، بیش از یک ساز اختصاص یافته است. این موسیقی کمتر بر بداهه‌نوازی استوار است. بیگ بندها دراصل گروه‌های رقص بودند، و در دهۀ ۱۹۵۰ به‌لحاظ اقتصادی امکان بقای بیشتر را نیافتند.

---