جانگ دسولین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جانگ دسولین (۱۸۷۳ـ۱۹۲۸)(Zhang Zuolin)


(یا: جانگ تسولین) جنگ‌سالار چینی. فرمانروای منچوری (۱۹۱۷ـ۱۹۲۸). جانگ، پسر یک چوپان، در منچوری جنوبی به‌دنیا آمد. با بهره‌گیری از بی‌ثباتی اوضاع و غارت نیروهای مرزی روسیه ثروتی اندوخت. ارتش خصوصی نیرومند خود را تأسیس کرد و تا ۱۹۱۷ عملاً فرمانروای منچوری شد. با اعطای امتیازهای اقتصادی به ژاپن بهرۀ مادی برد و در همان زمان توانست موافقت اتحاد شوروی را کسب کند تا حکومت وی را به رسمیت بشناسد. از ۱۹۲۱ بر مغولستان داخلی سلطه یافت و در ۱۹۲۵ پکن را گرفت تا در جایگاه دیکتاتور نظامی قرار گیرد. در ژوئن ۱۹۲۸ در نزدیکی موکدن[۱] (شنْیانگ[۲] کنونی)، با انفجار قطار حامل او به دست مأموران نظامی ژاپنی، به‌قتل رسید. جانگ دسولین به «مارشال پیر» آوازه داشت و پس از او، پسرش جانگ شولیانگ[۳] معروف به «مارشال جوان» فرمانروای منچوری شد که تحت فشارهای افزایندۀ نیروهای ژاپنی و ملیّون جیانگ جیه‌شی[۴] (جیانگ‌ کای‌شک) قرار گرفت.



  1. Mukden
  2. Shenyang
  3. Xueliang
  4. Jiang Jie Shi