حجر، سوره
حِجْر، سوره
سورۀ شمارۀ ۱۵ به‌ترتیب مصحف و ۵۴ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکی قرآن در ۹۹ آیه و ۶۵۸ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به نام و داستان اصحاب حِجْر است (آیۀ ۸۰ تا ۸۴). قرآن مجید این قوم سرکش و عاصی را با اسم شهرشان نام‌گذاری می‌کند. نهمین سوره از سوره‌های ۲۹گانه است که با حروف مقطّعه «الر» آغاز می‌شود. از نظر کمیت، از سوره‌های «مثانی» و نسبتاً کوچک و حدود یک حزب قرآن است. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از بیان سرنوشت هولناک کافران و تکذیب‌کنندگان پیامبر (ص)، داستان حضرت آدم (ع) و ابلیس و وعدۀ الهی در محفوظ‌داشتن وحی قرآنی.