دهلران، فرهنگ های دشت

دِهلُران، فرهنگ‌های دشت

فرهنگ‌های باستانی مکشوف از دشت دهلران. این دشت با حدود ۳۰۰ کیلومتر مربع وسعت و ۱۰۰ تا ۵۰۰ متر ارتفاع از سطح دریا، از جنوب به بلندی‌های جَبَل حَمرِین و از شمال به کوه سیاه محدود می‌شود و رودخانه‌های مُهِمّه و دُویِریج آن را مشروب می‌کنند. دشت دهلران در جنوب غربی کمربند کوهستانی زاگرس قرار دارد و با جلگه‌های خوزستان و بین‌النّهرین در ارتباط است؛ از این نظر، از معدود مناطق بسیار مستعد بود که اولین فرهنگ‌های عصر نوسنگی در آن‌جا پدیدار شده و زندگی روستانشینی همراه با کشاورزی و دامداری را آغاز کردند. از مهم‌ترین فرهنگ‌های دشت دهلران می‌توان تپۀ ‌علی‌کش با قدمت ۷۵۰۰ تا ۵۶۰۰پ‌م، تپۀ سبز، تپۀ موسیان، تپۀ اشرف‌آباد، تپه سفید، چُغاسفید، تپۀ خَزینه و تپۀ فخرآباد را نام برد.