ساکسوفون

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ساکسوفون‌ (saxophone)

ساکسوفون‌
ساکسوفون‌

از اعضای خانوادۀ سازهای بادی برنجی با قطر لولۀ مخروطی‌شکل، و دهانی بادی چوبی یک زبانه‌ای و تعدادی کلید. در ۱۸۴۰ آدولف ساکس[۱] (۱۸۱۴ـ۱۸۹۴)، سازندۀ بلژیکی آلات موسیقی، این ساز را ابداع کرد. شکل‌های سوپرانو، آلتو، تنور، و باریتون این ساز هنوز رواج دارند. ساکسوفون سوپرانو معمولاً صاف و مستقیم است؛ بقیه به‌شکل خاص خود دهانی خمیده‌ای به سمت عقب دارند و لبۀ دهانه‌شان رو به بالا و عقب برگشته است. ساکسوفون در آغاز یک ساز کنسرتی با آوایی نرم و آرامش‌بخش بود، و از دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ وارد ارکسترهای رقص شد، و پس از ۱۹۴۵ کاربرد امروزین خود را به‌مثابۀ سازی مخصوص تکنوازی جاز به‌دست‌آورد. با این ساز می‌توان همانند صدای آواز، هر یک از نت‌ها را تحریر و چرخش داد.

 


  1. Adolphe Sax