سونات تریو
سونات تریو (trio sonata)
مهم‌ترین گونۀ موسیقی مجلسی باروک[۱]، که معمولاً برای دو ویولن (یا ویول) و ویولن‌سل (یا ویول باس)، همراه با کنتینوئو[۲]ی یک ساز کلاویه‌دار، ساخته می‌شد. این فرم در پایان قرن ۱۷ به سوناتا دا کیِزا (سونات کلیسایی)[۳] و سوناتا دا کامِرا (سونات مجلسی)[۴] تبدیل شد (← سونات). از نمونه‌های برجستۀ آن، آثاری از کوپرَن[۵]، هَندل[۶]، ویوالدی[۷]، کورِلّی[۸]، و پِرسِل[۹] درخورد ذکرند.