شیخ شیپور ( ـ۱۲۹۵ش)
شیخ شیپور ( ـ۱۲۹۵ش)
شهرت «شیخ حسین» از دلقکان اواخر دورۀ قاجاریه. پدر شیخ شیپور از خدّام حرم حضرت عبدالعظیم در ری بود و علت اشتهار او به این لقب نیز آن بود که هیکلی تماشایی و دیدنی داشت و صدای رعدآسایی نظیر صدای شیپور از حلقومش خارج می‌ساخت. وی در سخن خود، ملاحظه‌‌کاری و عفت کلام نداشت و بی‌محابا مقابل ناصرالدین شاه سخنانی می‌گفت که امکان داشت به قیمت جانش تمام شود. با تمام این اوصاف، مردی خیرخواه بود و از یاری به اشخاص بیچاره و بینوا دریغ نداشت.