شیوا
شیوا (Shiva)
(یا: سیوا، در سانسکریت بهمعنی خجسته و سعادتمند) سومین خدای بزرگ از تثلیث آیین هندو، در کنار برهما[۱] و ویشنو[۲]. شیوا در مقام مَهادِوا[۳] (خداوندگار بزرگ) خداي مرگ و تجديد حيات پس از مرگ است و لینگام[۴] قضیبشکلْ نماد اوست. شیوا هرچه را که در مقام مهاکالا[۵] (زمان بزرگ) نابود میکند از نو بهحال اول باز میگرداند. پیکرۀ او را اغلب در قالب نَتَراجَه[۶] درحال اجرای رقص جهانی زایندهاش میسازند. همسر یا شاکتی[۷] (وجه زنانۀ) او پاروَتی[۸] است که به دورگا[۹] یا کالی[۱۰] نیز شهرت دارد.