شیوا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شیوا (Shiva)

شيوا

(یا: سیوا، در سانسکریت به‌معنی خجسته و سعادتمند) سومین خدای بزرگ از تثلیث آیین هندو، در کنار برهما[۱] و ویشنو[۲]. شیوا در مقام مَهادِوا[۳] (خداوندگار بزرگ) خداي مرگ و تجديد حيات پس از مرگ است و لینگام[۴] قضیب‌شکلْ نماد اوست. شیوا هرچه را که در مقام مهاکالا[۵] (زمان بزرگ) نابود می‌کند از نو به‌حال اول باز می‌گرداند. پیکرۀ او را اغلب در قالب نَتَراجَه[۶] در‌حال اجرای رقص جهانی زاینده‌‌اش می‌سازند. همسر یا شاکتی[۷] (وجه زنانۀ) او پاروَتی[۸] است که به دورگا[۹] یا کالی[۱۰] نیز شهرت دارد.

 


  1. Brahma
  2. Vishnu
  3. Mahadeva
  4. Lingam
  5. Mahakala
  6. Nataraja
  7. Shakti
  8. Parvati
  9. Durga
  10. Kali