صفوةالصفا
صَفوَة‌الصَّفا
(یا: اَلْمواهِبُ‌السَّنیّه فی مَناقِبِ‌الصَّفَویّه) تألیف ابن بزاز، به فارسی، در شرح سرگذشت و کرامات و اقوال شیخ صفی‌الدین اردبیلی. مؤلف آن‌چنان مجذوب صفی‌الدین است که نه تنها نیاکانِ گمنام او را در شمار اولیا می‌داند، بلکه حتی برای آنان کرامات عجیبی قائل است. صفوةالصفا مشتمل است بر یک مقدمه و دوازده باب. گویا دو تحریر براساس اصول مذهب تشیع و تسنّن از این کتاب صورت گرفته است. دومین تحریر این رساله به‌چاپ نیز رسیده است. میر ابوالفتح حسینی به امر شاه‌طهماسب اول در این کتاب تجدیدنظر کرده و شرح‌حال خاندان صفوی را تا زمان شاه‌طهماسب اول بر آن افزوده است. نشاطی شیرازی نیز این کتاب را به ترکی ترجمه نموده است (۹۴۹ق). تحقیق و چاپ معتبر این کتاب به‌کوشش احسان اشراقی انجام گرفته است.