طلبه
طَلَبِه
(جمعِ طالب) فراگیر (شاگرد) درس‌های علوم دینی (اسلامی) در مدرسۀ دینی و حوزۀ علمیه. واژۀ طلبه با آن که جمع طالب است اما در فارسی به طور رایج به صورت مفرد به کار می‌رود. طلبه معمولاً باید دانشی پایه‌ای در حد گواهینامۀ پایان دورۀ راهنمایی تحصیلی یا دیپلم متوسطه داشته باشد و در صورت قبول‌شدن در آزمون ورودی، به مدرسۀ علمیه راه می‌یابد. پس از ورود به مدرسه، طلبه سه دورۀ تحصیلی را طی می‌کند که دو دورۀ آن دوره‌های اساسی تحصیلات حوزوی است؛ این سه دوره عبارت‌اند از دورۀ مقدمات، دورۀ سطح، و دورۀ خارج. طلاب کمک‌هزینۀ تحصیلی دارند و معمولاً، در صورت دارابودن شرایط لازم، در مدرسه به آنان حجره (اتاق) نیز می‌دهند. طلاب، همانند دانش‌آموزان و دانشجویان مؤسسات آموزشی عادی کشور، معافیت تحصیلی دارند. چنانچه طلبه بتواند دوره‌های تحصیلی را با موفقیت طی کند، طبق ضوابطی مدارک معادل کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد، یا دکترا دریافت می‌کند. نیز ← طلّاب