عبدالرحمان، عمر (۱۹۳۸)
عَبدُالرَّحمان، عُمَر (۱۹۳۸)
رهبر جماعت اسلامی مصر. در خانواده‌ای فقیر به‌دنیا آمد. در ۱۹۶۵م، از دانشگاه الازهر دانشنامۀ لیسانس گرفت و عالم دینی و امام جماعت رسمی مسجدی شد. خطابه‌های تندش، مردم را جذب می‌کرد. در ۱۹۶۸م، وارد فعالیت‌های سیاسی شد و جمال عبدالناصر را «فرعون مصر» خواند. در ۱۹۷۰م، بهسبب صدور فتوای تحریم نماز میت بر جنازه عبدالناصر هشت ماه زندانی شد. در ۱۹۷۷، از الازهر مدرک دکتری گرفت و استاد دانشگاه الازهر و سپس اسیوط شد. چهار سال در عربستان تدریس کرد و در ۱۹۸۴م، در بازگشت به مصر به اتهام ترغیب به فتوای قتل سادات محاکمه و زندانی و در همین سال آزاد شد. در ۱۹۹۰م، به ایالات متحده امریکا رفت و در ۱۹۹۳م در انفجار مرکز تجارت جهانی نیویورک همکاری کرد و در ۱۹۹۴ به حبس ابد محکوم شد. وی اخوان‌المسلمین را بهسبب پذیرش نظام سیاسی و محکوم‌کردن ترور سادات، به سازش با دولت متهم کرد و همانند سید قطب هرگونه نظام سیاسی مبتنی‌بر اصول و ارزش‌های غربی را بازگشت به کفر و جاهلیت شمرد و ساقط‌کردن آن را مشروع دانست. عَبدُالرّحمان خشونت علیه قبطی‌های مصر و مصادرۀ دارایی‌هایشان را مشروع می‌داند و جماعت او، هجومی دائمی به قبطی‌ها را آغاز کردند.