عساکره

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَساکَرِه

طایفۀ عرب ایران، از طوایف کعب خوزستان، مرکب از دو تیرۀ بزرگ به نام‌های دریس و عساکره، مشتمل بر تیره‌های مختلف. این مردم از مدت‌ها پیش چادرنشینی را ترک گفته و در حاشیۀ رودخانۀ کارون در حومۀ اهواز ساکن شده‌اند و غالباً به زراعت و دامداری اشتغال دارند. جمعیت این طایفه در اوایل دورۀ پهلوی قریب ۱۷۰۰ خانوار بود. عساکره در بعضی از نبردهای اعراب خوزستان برضد ارتش انگلیس در سال‌های جنگ جهانی اول و همچنین در بعضی شورش‌های اعراب خوزستان برضد سلطنت پهلوی شرکت داشتند.