عقاب (اخترشناسی)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عُقاب (اخترشناسی)(Aquila)

عُقاب

صورت فلکی[۱] در استوای آسمانی[۲] (← کرۀ آسمانی). درخشان‌ترین ستارۀ آن ستارۀ قدر اول کرکس پرنده (نسر طایر)[۳] است که بین دو ستارۀ بتا[۴] و گاما عقاب[۵] قرار دارد. این صورت فلکی نشان‌دهندۀ یک عقاب است. نواَختر[۶] عقاب، که در ژوئن ۱۹۱۸ پدیدار شد، چند روز به درخشندگی شعرای یمانی[۷] درخشید. در اسطوره‌شناسی یونان، این صورت فلکی همان عقاب ژوپیتر[۸] است و به قولی، همان پرنده‌ای است که پرومتئوس[۹] را آزار داد. هادریانوس[۱۰]، امپراتور روم، فرمان داد که ستاره‌های جنوبی این مجموعه در صورت فلکی جداگانه‌ای قرار گیرند و به افتخار مرد جوانی که جان خود را فدای امپراتور کرده بود، آنتینوس[۱۱] نامیده شوند. بطلمیوس[۱۲] نیز به همین‌ شکل به آن اشاره کرد. یوهان بایر[۱۳]، اخترشناس آلمانی، آن‌ها را همراه عقاب نمایش داد، ولی آن را گانیمدس[۱۴] نامید.

 


  1. constellation
  2. celestial equator
  3. altair
  4. betta aquila
  5. gamma aquila
  6. Nova
  7. Sirius
  8. jupiter’s eagle
  9. Prometheus
  10. Hadrian
  11. Antinous
  12. Ptolemy
  13. Johann Bayer
  14. Ganymedes