عقیل، عقیل عثمان
عقیل، عقیل عثمان (1907- 1962م) Aghil Osman Aghil
فقیه و عالم دینی یمنی. در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد و پدر بزرگش از بزرگان صوفیه بود. عقیل تحصیلات اولیه را نزد پدر و پدربزرگش گذراند، سپس به شهرهای جبله و زبید که یکی از مهم‌ترین مراکز پرورش علمای دینی در یمن است رفت و نزد علمای این دو شهر مانند شیخ عبدالرحمن معلمی و سید سلیمان اهدل (مفتی شافعیان) تلمذ کرد. سپس برای ادای حج به مکه رفت و پس از ادای حج به دانشکده‌ی عالی سعودی «المعهد السعودی الاعلی» وارد شد و فقه و حدیث را نزد علمای برجسته‌ای چون شیخ بهجت البیطار، شیخ عبدالظاهر ابوالسمح (امام جماعت حرم مکی)، شیخ محمد حامد الفقی (صاحب مجله‌ی الاصلاح و سردبیر مجله‌ی الهدی) و علامه عقیل حضرمی تلمذ کرد. پس از فراغت از تحصیل به عنوان مدرس و مفتی در حرم مکی مشغول به تدریس و افتا شد. بعدتر که از سوی سعودی‌ها تحت فشار قرار گرفت به یمن بازگشت و به دعوت امیر احمد در شهر إب به تدریس و تبلیغ پرداخت. پس از انقلاب نافرجام 1948، امام احمد حمیدالدین او را به عنوان مدرس ممتاز مدرسه‌ی احمدیه‌ی تعز منصوب کرد. وی علاوه بر تدریس و تبلیغ، در روزنامه‌نگاری نیز فعالیت داشت و مقالات و اشعارش در بسیاری از جراید منتشر می‌شد. همچنین شماری از فقیهان، ادبا و اندیشوران یمن را او پرورش داده است.
تألیفات فراوانی از عقیل عثمان برجای مانده است که عناوین برخی از آنها عبارت است از: فتح العلام (در فقه شافعی)، مفتاح الحج و العمرة، مفتاح النحو و اللیل الاسود (در مظالم امام یحیی حمیدالدین). بسیاری از مقالات وی در مجله‌ی الاصلاح (مکه)، روزنامه‌ی قناة الجزیره (عدن)، روزنامه‌ی سبأ (تعز) و روزنامه‌ی صورت الیمن منتشر شده است.
وی در مبارزات ضد استعمار انگلیس نیز مشارکت داشت.