فایتون

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فایْتون (Phaethon)

فايْتون

(در یونانی به‌معنای درخشان) در اساطیر یونان، پسر هِلیوس[۱]، خدا[۲]ی خورشید، و کلومنه[۳]. او اجازه یافت که ارابۀ پدرش را یک روز براند، اما مهار اسب‌ها از دستش خارج شد و چیزی نمانده بود زمین را به آتش بکشد؛ در نتیجه، زئوس[۴] او را با آذرخشی هلاک کرد و جسدش را به رود اریدانوس[۵] انداخت. در روایتی دیگر، خواهران فایتون، که اسب‌ها را زین و یراق کرده بودند، به‌صورت درختان کاج درآمدند و اشک‌هایشان به صمغ گران‌بهای کهربا[۶] تبدیل شد.

 


  1. Helios
  2. god
  3. Clymene
  4. Zeus
  5. Eridanos
  6. amber