فلج

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فَلَج (paralysis)

ازدست‌رفتن حرکات ارادی، به‌سبب نرسیدن تکانه‌های عصبی[۱] به عضلات مبتلا. این حالت ممکن است در هر بیماری دستگاه عصبی، مثل آسیب‌دیدگی مغز یا نخاع، فلج اطفال[۲]، سکتۀ مغزی، و بیماری‌های پیشرونده‌ای مثل تومورها و مولیپتل اسکلروز (تصلب متعدد)[۳]، پدید آید. در فلج، گاه اختلال اعصاب حسی نیز مشاهده می‌شود که منجر‌به بی‌حسی هم می‌شود. فلج نوزادان[۴] نام قدیمی بیماری فلج اطفال، و فلج آژیتان[۵] نام دیگر بیماری پارکینسون[۶] است.

 


  1. nerve impulse
  2. poliomyelitis
  3. multiple sclerosis
  4. Infantile paralysis
  5. paralysis agitans
  6. Parkinson’s disease