قراچه ای

قَراچه‌ای

از گویش‌های فارسی خراسانی که مردم قراچۀ کوهسرخ، واقع در 40 کیلومتری کاشمر، بدان سخن می‌گویند. در این گویش صامت‌ها همانند صامت‌های فارسی است و همچون بقیۀ گویش‌های خراسانی /e/ پایانی به /a/ تبدیل می‌شود؛ مانند pora خُرد/ پاره /v/ جای /b/ می‌نشیند مثل parhiv «پرهیب»، گاهی صامت پایانی /t/ حذف می‌شود. /ow/ به /av/ تبدیل می‌شود: nav «نو»، gav «گرد». نشانۀ مصدری -an است: kardan «کردن». برخی از واژگان قراچه‌ای: juju «لاک‌پشت»، alang «چمنزار وسیع»، gaga «برادر»، jing «زرنگ، هوشیار». carux «چرخشت».