لک لک گرمسیری
لَک‌لَک گرمسیری (ibis)
هر یک از انواع متنوع پرندگان ماهی‌خوار، با ارتفاع حدود ۶۰ سانتی‌متر، و هم‌خانواده با منقارقاشقی[۱]ها. دارای پاها و گردنی بلند، منقاری بلند و خمیده به پایین، با انتهایی تقریباً ضخیم‌اند. نیمۀ بالایی منقار آن‌ها شیاردار است. پر و بال آن‌ها عموماً سفید و سیاه است. انواع گونه‌های این پرندگان در نواحی گرم دنیا وجود دارند. این پرندگان در خانواده ترسکیورنیدا[۲]، راستۀ لک‌لک‌سانان[۳] قرار دارند. لک‌لک اسکارلت[۴] یا لک‌لک سرخ (Guara ruber)، گونه‌ای متعلق به امریکای جنوبی است. رنگ این پرنده قرمز درخشان و دارای چند لکۀ سیاه است. رنگ قرمز این پرنده به‌سبب تجمع رنگدانه‌های بی‌مهرگان آبزی است که پرنده از آن‌ها تغذیه می‌کند. لک‌لک درخشان[۵] (Plegadis falcinellus) در تمام قاره‌ها، به جز امریکای جنوبی، یافت می‌شود. لک‌لک ژاپنی[۶] گونه‌ای است که به‌سبب ازدست‌دادن زیستگاه در معرض خطر انقراض قرار دارد و فقط کمتر از ۲۵ قطعه از این پرنده باقی مانده است. لک‌لک مقدس[۷] (Threskiornis aethiopica)، که در مصر باستان شناخته شده بود، هنوز هم در حوضه آبریز رود نیل یافت می‌شود. لک‌لک کچل شمالی[۸] (Geronticus eremita) یکی از نادرترین پرندگان جهان است. در ۱۹۹۸، فقط ۶۰ جفت از این پرنده در طبیعت باقی مانده بود. این تعداد نیز در دو منطقه در مغرب[۹] تمرکز یافته‌اند. لک‌لک مقدس را مصریان باستان می‌پرستیدند. این پرنده همواره در مصر و هنگام طغیان رود نیل مشاهده می‌شد و اعتقاد بر این بود که کشور را از شرّ بلایا و شیاطین محافظت می‌کند. تعداد زیادی از اجساد مومیایی این پرندگان، پیچیده در کتان، در اهرام تبس (طیوه)[۱۰] و ممفیس[۱۱] یافت شده است. در ایران دو گونۀ Plegadis falcinellus و Threskiornis aethiopicus یافت می‌شود که به ترتیب اکراس سیاه و اکراس افریقایی نامیده می‌شوند. به‌علاوه کفچه نوک (Platalea leucorodia) نیز یافت می‌شود. این پرندگان خانوادۀ اکراس را تشکیل می‌دهند.