ناجی، ابراهیم (قاهره ۱۸۹۸ـ۱۹۵۳)

شاعر رمانتیک مصری. دانش‌آموختۀ مدرسۀ طب در ۱۹۲۳ بود. تا زمان مرگ به شغل پزشکی اشتغال داشت، اما مشغلۀ ذهنی او ادبیات بود و از این لحاظ به معاصرش، ابوشادی، شباهت می‌برد. معاون گروه آپولو بود و شعرش با کمک همین گروه شناسانده شد. با ادبیات انگلیسی و فرانسه و آلمان آشنایی داشت، اما بیشتر متأثر از شاعران رمانتیک قرن ۱۹ فرانسه بود. سه مجموعۀ شعر از او چاپ شده است: آن سوی ابرها (۱۹۳۴)، شب‌های قاهره (۱۹۴۴)، و پرندۀ زخمی که پس از مرگش در ۱۹۵۷ منتشر شد. شب‌های قاهره آشکارا برگرفته از شب‌ها اثر آلفرد دو موسه است. دیوان کامل ناجی در ۱۹۶۱ در قاهره چاپ شده است. درآمیختن شعر عاشقانۀ احساسی کهن عربی با عاشقانه‌های معنوی رمانتیک اروپایی بزرگ‌ترین توفیق اوست. فقط معدودی از شاعران عرب در دورۀ بین نئوکلاسیک و شعر نو دهۀ ۱۹۵۰ توانسته‌اند به چنین حدی از خلاقیت دست یابند.