نظریه چندهسته ای
نظریۀ چندهسته‌ای (multiple-nuclei theory)
در علوم اجتماعی، یکی از الگو‌های گسترش زمین‌های شهری. بر اساس این الگو، شهرها نه صرفاً بر‌اثر گسترش یک منطقۀ تجاری مرکزی، بلکه بر‌اثر رشد از چند نقطۀ مستقل از یکدیگر، گسترده می‌شوند. هر نقطه برای نوع خاصی از کاربری زمین، همچون صنعت، فروشگاه‌های مختلف، یا خانه‌های گران‌قیمت، نقش یک کانون گسترش را داراست. این کانون‌ها طی گسترش خود به یکدیگر می‌پیوندند و منطقۀ شهری واحدی را شکل می‌دهند. نظریۀ چندهسته‌ای، که د. هَریس[۱] و ا. ال. اولمان[۲] طرح کردند (۱۹۴۵)، پیچیده‌ترین الگو از سه الگوی پذیرفته‌شده در کاربری زمین‌های شهری است و یگانه الگویی به‌شمار می‌رود که به‌کمک آن می‌توان در خصوص رشد شهرها در کشورهای در حال توسعه به درک بهتری نائل آمد.