نهضت جامع
نهضت جامع (ecumenical movement)
نهضت اتحاد مجدد شاخه‌های مختلف کلیسای مسیحی[۱]. این نهضت در قرن ۱۹ با گسترش کار مبلّغان مذهبی در افریقا و آسیا، شکل گرفت که تفرقۀ در مسیحیت اروپایی در آن مناطق مانع کار نشر دین مسیحی می‌شد. نهضت جامع در قرن ۲۰ قوت گرفت و نیاز به وحدت در‌برابر رشد سکولاریسم[۲] در کشورهای مسیحی و مقابله با چالش ادیان دیگر مانند اسلام از عوامل اصلی آن بود. در ۱۹۴۸ شورای جهانی کلیساها[۳] تأسیس شد. نهضت جامع راه‌های همکاری کلیساها را به‌رغم تفاوت در فرقه‌هایشان بررسی می‌کند. از مسیحیان نمی‌خواهند که همه به یک فرقه ایمان آورند، بلکه از فرقه‌های مختلف مسیحی می‌خواهد که برای همکاری بیشتر، یکدیگر را درک و با یکدیگر مدارا کنند.