نیکل

نیکِل (nickel)
عنصری فلزی، به رنگ سفید نقره‌ای، مفتول‌شدنی، سخت و چکش‌خوار، با نماد Ni، عدد اتمی ۲۸، و جرم اتمی نسبی ۵۸.۷۱. در سنگ‌های آذرین، و به‌صورت فلز آزاد (فلز خالص) یافت می‌شود. گاهی نیز در شهاب‌سنگ‌ها آهن و نیکل دیده می‌شود. این عنصر بخشی از هستۀ زمین را تشکیل می‌دهد که عمدتاً متشکل از آهن و نیکل است. دارای نقطۀ ذوب بالا و رسانایی گرمایی و الکتریکی پایین است و قابلیت مغناطیسی‌شدن دارد. کدر نمی‌شود، بنابراین در ساخت آلیاژ‌ها، آبکاری، و ضرب سکه، کاربرد بسیار دارد. در ۱۷۵۱، معدن‌شناس سوئدی، آکسل کرانشتِت (۱۷۲۲ـ۱۷۶۵)، آن را کشف کرد. نام آن برگرفته از واژۀ سوئدی کاپارنیکل، به‌معنی مس قلابی است، زیرا سنگ معدن آن مشابه مس، ولی فاقد آن است.

 

---