هوفستاتر، رابرت (۱۹۱۵ـ۱۹۹۰)
هوفْسْتاتِر، رابرت (۱۹۱۵ـ۱۹۹۰)(Hofstadter, Robert)
| رابرت هوفستاتر Robert Hofstadter | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک ۱۹۱۵م |
| درگذشت | ۱۹۹۰م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در سیتی کالج و دانشگاه پرینستون |
| شغل و تخصص اصلی | متخصص فیزیک هسته ای |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
متخصص امریکایی فیزیک هسته‌ای[۱]. به‌سبب تحقیقاتش در زمینۀ پراکندگی الکترون‌ها در هسته‌های اتم و مطالعات پیش‌گامانه‌اش در زمینۀ ساختار هسته‌ای و اجزای سازندۀ هسته، پروتون‌ها و نوترون‌ها، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۶۱ دست یافت. او ثابت کرد که پروتون و نوترون ساختار نقطه‌ای ندارند، بلکه از شکل و حجم محدودی برخوردارند. همچنین، نشان داد که هسته از بخشی مرکزی با چگالی زیاد، و ناحیه‌ای پیرامونی با چگالی[۲] کمتر تشکیل می‌شود. شتاب‌دهندۀ پرانرژی جدید دانشگاه استنفورد[۳] در کالیفرنیا[۴] با همکاری او ساخته شد. او با این شتاب‌دهنده[۵] نشان داد که پروتون‌ها و نوترون‌ها ساختارهای پیچیده‌ای دارند و نمی‌توان آن‌ها را ذرات بنیادی[۶] درنظر گرفت. هوفستاتر در نیویورک زاده شد، و در سیتی کالج[۷] و دانشگاه پرینستون[۸] درس خواند. از ۱۹۵۰، در دانشگاه استنفورد مشغول کار بود. در تحقیقات اولیه‌اش، پراکندگی الکترون‌ها از هسته‌های پیچیده‌ای مثل طلا را بررسی کرد. این پژوهش‌ها منجر به تصویر دقیقی از چگونگی توزیع بار الکتریکی در هسته‌ها شد. هوفستاتر و گروه پژوهشی‌اش رفته‌رفته هسته‌های کوچک‌تر را با الکترون‌هایی دارای انرژی بیشتر مطالعه کردند. تا ۱۹۶۰، اطلاعات دقیقی از نوترون‌ها و پروتون‌ها فراهم شده بود که طرز توزیع فضایی بار الکتریکی و مغناطش[۹] را در این ذرات نشان می‌داد.