ورونزه، پایولو (ح ۱۵۲۸ـ۱۵۸۸)
وِرونِزِه، پائولو (ح ۱۵۲۸ـ۱۵۸۸)(Veronese, Paolo)
نقاش ایتالیایی، زادۀ ورونا[۱]. شاگرد آنتونیو بادیله[۲] بود، اما با مطالعۀ آثار تیسین[۳] و تینتورِتّو[۴] هنرش را پی افکند. سال‌هایی از جوانی‌اش را در مغازۀ برادرش آنتونیو[۵] سپری کرد، که پارچه‌های مرغوب و گلدوزی‌شده می‌فروخت، و این منسوجات در بخش‌های تزیینی نقاشی‌هایش سهمی بسزا دارند. از ۱۵۵۵ در ونیز ساکن شد، و آثار تزیینی بزرگی با تصویرهای باشکوهی از بناهای معماری و جمعیت‌های مجلل‌پوش خلق کرد، که برایش شهرت در پی داشت. بیشتر آثار خود را در ونیز پدید آورد، و در خلق آثار تزیینی فاخر تبحّر یافت، همچون سقف‌های کاخ دوجه[۶] که رنگ‌آمیزی پرمایه، ترکیب‌بندی وسیع، جلوه‌های دیدفریب[۷]، و ریزه‌کاری‌های ابتکاریِ آن‌ها معروف است. نقاشی‌هایش اعم از دینی، اسطوره‌ای[۸]، تاریخی، یا تمثیلی[۹] ـ که معمولاً دربرگیرندۀ ضیافت‌ها و مراسم باشکوه‌اند ـ قدرت و عظمت ونیز را به رخ می‌کشند. ازجمله دیگر آثار اوست: عروسی در قانا[۱۰] (۱۵۶۲ـ۱۵۶۳؛ لوور[۱۱]، پاریس)، خانوادۀ داریوش در حضور اسکندر[۱۲] (ح ۱۵۷۰؛ نگارخانۀ ملی لندن[۱۳]) و یافتن موسی[۱۴] (مجموعۀ مِلون[۱۵]، واشینگتن دی‌سی[۱۶]). ورونزه در ترکیب‌بندی پیکره‌ها، و رنگ‌بندی فرشینه‌وار، با بزرگ‌ترین نقاشان ونیزی برابری می‌کند. کارش در واپسین دورۀ شکوفایی نقاشی دیواری در قرن ۱۸ تأثیرگذار بود؛ تیه‌پولو[۱۷] از نمایندگان این دورۀ شکوفایی است. ورونسه در آثار بزرگش از کمک برادرش بِنِدِتّو[۱۸] و پسرانش کارلو[۱۹] و گابریل[۲۰] بهره‌مند شد؛ آنان پس از مرگ او همچنان در کارگاهش به کار ادامه دادند.
- ↑ Verona
- ↑ Antonio Badile
- ↑ Titian
- ↑ Tintoretto
- ↑ Antonio
- ↑ Doge’s Palace
- ↑ trompe l’oeil
- ↑ mythological
- ↑ allegorical
- ↑ Marriage at Cana
- ↑ Louvre
- ↑ Family of Darius before Alexander
- ↑ National Gallery, London
- ↑ The Finding of Moses
- ↑ Mellon Collection
- ↑ Washington DC
- ↑ Tiepolo
- ↑ Benedetto
- ↑ Carlo
- ↑ Gabriel