وسترن

وِسْتِرن (Western)

گونۀ ادبی و سینمایی براساس تاریخ غرب (امریکا) و مبتنی بر زندگی مهاجران اولیۀ آن با محوریت تصرف اراضی سرخ‌پوستان. این گونۀ داستانی در رمان‌های بازاری و داستان‌های مربوط به سرحدنشینان رواج یافت. گونۀ وسترن با رمان‌هایی نظیر ویرجینیایی (۱۹۰۲) اثر آون ویستر و سواران سُلوی ارغوانی (۱۹۱۲) اثر زِین گِری به عرصۀ ادبیات داستانی راه یافت. سینما از همان نخستین فیلم‌های صامت از ماجراهای مکتوب وسترن شکل گرفت و به آن مایه‌های اسطوره‌ای بخشید و با وسترن‌های ایتالیایی موسوم به «وسترن اسپاگتی» و وسترن‌های ژاپنی آن را بین‌المللی کرد. قدمت وسترن به قصه‌های جوراب چرمی (۱۸۲۳ـ ۱۸۴۱) اثر جِی اِف کوپر و داستان‌های کارل می (۱۸۴۲ـ ۱۹۱۲)، نویسندۀ آلمانی، بر می‌گردد. این گونه سپس به ماجراهایی دربارۀ برخورد گاوچران‌های سرگردان و سرخ‌پوستان شرور در دوران پس از جنگ‌های داخلی بدل شد. وسترن‌ها آثاری نوستالژیک محسوب می‌شوند که پس از بسته شدن رسمی سرحدات در ۱۸۹۰ نوشته شدند. در دهۀ ۱۹۴۰ بیشتر فیلم‌های وسترن به رویدادهای خاص تاریخی می‌پرداخت. وسترن‌های دهۀ ۱۹۵۰ واقع‌گرایی بیشتری داشتند. ویرجینیایی درزمرۀ وسترن‌های جدی است، ولی نویسندگان پرکاری مانند زین گری و فردریک فاوست (۱۸۹۲ـ ۱۹۴۴) به وسترن وجهۀ عامه‌پسند و جهانی بخشیدند.

 

---