پیوند (گیاه شناسی)
پِیوند (گیاه‌شناسی)(grafting)
در باغبانی، از این روش به‌شکلی وسیع در تکثیر گیاهان، به‌ویژه گونه‌های چوبی[۱]، استفاده می‌کنند. جوانه یا شاخۀ گیاه را، که اصطلاحاً پیوندک[۲] نامیده می‌شود، روی اندام گیاهی دیگر، که پایه (پیوندبر)[۳] نامیده می‌شود، منتقل می‌کنند و درنتیجه، این دو با برقراری ارتباط بین بافت‌های اتصال‌یافته به رشد خود ادامه می‌دهند. نتیجۀ عمل پیوند گیاهی جدید، دارای ویژگی‌های سودمند هر دو طرف پیوند، است. پیوند معمولاً فقط بین گونه‌های بسیار نزدیک موفقیت‌آمیز خواهد بود و در تکثیر گل سرخ و درختان میوه متداول است. پیوند گونه‌های غیرچوبی[۴] دشوار است، ولی گاهی در تکثیر گوجه‌فرنگی و کاکتوس از این روش استفاده می‌کنند. در ۱۹۹۳ و در فرانسه، روبات[۵] پیوندزنندۀ گل سرخ ساخته شد. در آزمایشگاه، هر پیوند در ۴۰ ثانیه صورت می‌گیرد.