کورناییان
کورِنائیان (Cyrenaic)
از مکاتب فلسفی رایج در یونان باستان، مشهور به فلاسفۀ لذتپرست[۱]. بانی آن آریستیپوس کورنهای[۲] بود. آموزۀ اصلی آن این عقیده بود که هدف یا غایت افعال چیزی نیست جز دم غنیمتشمردن و برانگیختن احساسهای نیرومند براثر لذات جسمانی که بنیادیترین واقعیات زندگی ما بهشمار میروند. پرورش عقل نیز صرفاً وسیلهای است برای فراهمکردن حداکثر لذّات برای صاحب آن. عقاید این مکتب زمینهساز تحلیلهای ظریفتر اپیکوروس[۳] است و شاید گریز یا فراغتی باشد از رویکرد سختگیرانۀ افلاطون و ارسطو.