گلادیاتور (gladiator)
در روم باستان، جنگجویان آموزشدیدهای که غالباً از میان بردگان، مجرمین، و اسیران جنگی انتخاب میشدند؛ و در میدانهای مسابقه، تا سرحدّ مرگ، برای خوشایند تماشاگران، نبرد میکردند. در ۲۶۴پم این رسم از اِتروریا[۱] به رُم رسید و تا قرن ۵م ادامه داشت.
