گیلمن، آلفرد (۱۹۴۱)
گیلْمَن، آلفرِد (۱۹۴۱)(Gilman, Alfred)
داروشناس امریکایی. به همراه مارتین رادبل[۱]، به‌سبب کشف خانواده‌ای از پروتئین‌ها (پروتئین‌های جی[۲]) به جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی ۱۹۹۴ دست یافت. این پروتئین‌ها پیام‌های رسیده به یاخته را که به‌صورت هورمون یا سایر علایم شیمیایی‌اند، به عمل متناسب با آن پیام تبدیل می‌کنند. وقتی پیام خارجی، به شکل هورمون یا سایر ترکیبات شیمیایی، به یاخته می‌رسد، از راه مولکول گیرنده در سطح یاخته به درون آن منتقل می‌شود. این پیام هنگام عبور از غشای یاخته[۳] به علامت شیمیایی قابل‌فهم برای یاخته تبدیل یا ترجمه می‌شود. در اواخر دهۀ ۱۹۷۰، گیلمن و همکارانش مولکولی را جدا کردند که پروتئین جی نامیده شد و این تبدیل را ممکن می‌کند. پس از کشف گیلمن، انواع گوناگونی از این پروتئین شناسایی شدند. ازجمله در گیرنده‌های استوانه‌ای و مخروطی چشم انواع مخصوصی از پروتئین‌های جی یافت شده است. بیش از ۱۰۰ گیرنده کشف شده است که با پروتئین‌های جی ترجمۀ پیام‌ها را صورت می‌دهند.