دوشان تپه، محله
دوشان‌تَپه، محلّه
در شرق تهران. در دورۀ ناصرالدین‌شاه قاجار، پس از احداث باغ شاه، میدان اسب‌دوانی جدیدی در آن‌جا ساخته شد و به‌سبب وجود خرگوش فراوان که در زبان ترکی «دوشان» گفته می‌شود، دوشان‌تپه نامیده شد. دوشان‌تپه با بنای کاخ‌های دوشان‌تپه در دورۀ ناصرالدین‌شاه رو به آبادانی رفت. منطقۀ دوشان‌تپه شکارگاه سلطنتی بود و از دروازۀ آن تا کاخ، خیابانی به طول هفت کیلومتر کشیده شده بود که دو طرف آن درختان اقاقیا و توت و بوته‌های گل زرد و گل طاووسی داشت. بیرون دروازۀ دوشان‌تپه، یخچال سهام‌الدوله بود. در دورۀ رضاشاه پهلوی، با احداث فرودگاه نظامی دوشان‌تپه، کارخانۀ مسلسل‌سازی و کارخانۀ برق، که بعدها به کارخانۀ برق ژاله موسوم شد، به منطقه‌ای نظامی ـ صنعتی تبدیل شد. در ۱۳۲۵ش، در دوشان‌تپه ۴۰۰ خانۀ متحدالشکل برای کارمندان دولت احداث شد که به چهارصددستگاه شهرت یافت. دکتر محمد معین در چهارصد دستگاه سکونت داشت. در دهۀ ۱۳۳۰ش، مردم به زمین‌های روبه‌روی چهارصد دستگاه هجوم بردند و، بدون پرداخت وجه، زمین‌ها را بین خود تقسیم کردند و خانه ساختند. از این‌رو، این بخش دوشان‌تپه به مُفت‌آباد معروف شد. امروزه خیابان دوشان‌تپه، خیابان ژاله یا شهدا خوانده می‌شود. انجمن ملی اسب ایران در دوشانْ‌تپه است. بزرگراه اسب‌دوانی دوشان‌تپه را به بزرگراه افسریه متصل می‌کند.