عمو نوروز
عمو نوروز
از محبوب‌ترین شخصیت‌ها در رایج‌ترین افسانه‌های مردم ایران. در حکایت این شخصیت که اشاره‌هایی نمادین به نوروز و لحظۀ تحویلِ سال در آن مشاهده می‌شود، آمده است که به دستورِ ننهسرما/عجوزه خانم که چشم به راهِ آمدنِ عمو نوروز (نمادِ فصلِ بهار) است، دارکوب‌ها و چرخ‌ریسک‌ها از برگ نورَسِ درختان و گل‌های تازه‌شکفته، برای عمو نوروز قبایی می‌بافند و باد و طوفان، به خانه تکانی، خانه‌اش را می‌پردازند. ننهسرما بر شکوفه‌ها بوسه می‌زند تا بشکفند و پس از شکفتن، آن‌ها را در گلدانی می‌نهد و بر سر سفرۀ هفت‌سین به انتظار تحویلِ سال و آمدنِ عمو نوروز می‌نشیند، اما پیش از حلولِ سال نو به خواب می‌رود و عمو نوروز می‌آید و می‌رود بی‌آن که ننهسرما روی او را ببیند. این قصه هرساله تکرار می‌شود تا روزی که عمو نوروز و ننهسرما روی یکدیگر را ببینند و دنیا به آخر برسد. عمونوروز نماد برکت است. این افسانه با اندکی تفاوت در افغانستان نیز رایج است.