آی تیمور، محمد (حک: ۷۴۵ـ۷۴۷ق)
آی‌تِیمور، محمد (حک: ۷۴۵ـ۷۴۷ق)
سومین فرمانروا از سلسلۀ شیعی‌مذهب سربداران. در برخی مآخذ، او را از غلامان خواجه وَجیه‌الدّین مسعود سربداری، که به‌سبب خدماتش مورد لطف او بوده است، و در مآخذ دیگر از غلامان فضل‌الله باشتینی، پدر وَجیه‌الدّین، دانسته‌اند. آی‌تیمور، پس از مسعود سربداری، فرمانروای منطقه‌ای شد که سبزوار و نیشابور و اطراف آن را تا باشتین شامل بود و با فتوحاتش توانست به اقتدار خود بیفزاید، و برای تثبیت موقعیتش، به سربداران اموال بسیار داد و چون به تودۀ مردم اتکا می‌کرد، شیخیان به‌تحریک خواجه علی شمس‌الدین (از بزرگان سربداری) با او دشمن شدند و سرانجام وی را از کار برکنار و زندانی کردند و به‌‌فرمان خواجه علی شمس‌الدّین به‌‌قتل رساندند و کُلو اسفندیار را به فرمانروایی برگزیدند.