اللمع فی التصوف
اللُّمَع فی‌التصوّف
کتابی نوشتۀ ابونصر عبدالله بنعلی سرّاج طوسی، در شناخت تصوّف. این کتاب در شمار کهن‌ترین دایرة‌المعارف‌های به‌جای مانده در معارف عرفانی است. سرّاج در این کتاب، پس از ذکر خطبه‌ای فصیح، که بخش‌هایی از آن بازنوشت عباراتیاز صحیفة سجّادیه است، از آشفتگی بازار تصوّف در روزگار خود شکایت، و به فراوانیِ نگاشته‌های بی‌ارزشی که در این آشفته‌بازار پدید آمده اشاره می‌کند. آن‌گاه این کتاب را به قصد راهنماییِ طالبان، و نیز شناسانیدن تصوّف به نگارش درمی‌آورد. اللمع از یک مقدمه و سیزده کتاب، که هر کتاب چندین باب را در خود جای داده، تشکیل شده است. کتاب الاحوال و المقامات که سرّاج در آن به تفصیل از اقسام این‌دو سخن می‌گوید، و نیز به‌ویژه کتاب تفسیر شطحیّات و سخنانی که ظاهرشان قبیح و باطنشان صحیح می‌نماید، درشمار عالی‌ترین بخش‌های رساله است. این رسالۀ بزرگ در لیدن به‌چاپ رسیده و زان پس تجدید چاپ و اخیراً به فارسی ترجمه شده است.