اپیسکوپیوس، سیمون (۱۵۸۳ـ۱۶۴۳)
اِپیْسکوپیوس، سیمون (۱۵۸۳ـ۱۶۴۳)(Episcopius, Simon)
(مشهور به سیمون بیسکوپ[۱]۱) متکلم هلندی و از رهبران مذهب آرمینیوسی[۲]۲. مشرب او واکنشی آزاداندیشانه در برابر تقدیرگرایی کالوَنیستی[۳]۳ بود. در آمستردام بهدنیا آمد و در همانجا نیز درگذشت. در لیدن[۴]۴ الهیات خواند و در ۱۶۱۰ کشیش بلایسویک[۵]۵ شد. در ۱۶۱۲ به کرسی استادی در لیدن دست یافت و جانشین فرانسیسکوس گوماروس[۶]۶ شد که کالونیستی سرسخت بود. او با معترضان[۷]۷ همسویی داشت که به آزادی اراده بیش از حدی که پیروان سنتی کالونیسم قائل بودند اعتقاد داشتند. پس از سینود دورت[۸]۸ (۱۶۱۸ـ ۱۶۱۹)، همراه با دوازده تن دیگر از هلند تبعید شد و تا ۱۶۲۶ در پاریس، آنتورپ[۹]۹، و روآن[۱۰]۱۰ زندگی کرد. در ۱۶۳۴ رئیس مدرسۀ معترضان در آمستردام شد. در اثری به نام اصول خداشناسی[۱۱]۱۱ (۱۶۵۰ـ۱۶۵۱) کوشید تا شالودهای مدوّن برای مسلک معترضان فراهم آورد و اظهار کرد که حاکمیت الهی و اختیار انسان منافاتی با یکدیگر ندارند.