بنی یاس
بَنی‌یاس
طایفۀ عرب سواحل جنوبی خلیج فارس، از طوایف بزرگ سواحل متصالح، دومین گروه قبیله‌ای امارات متحدۀ عربی و بزرگ‌ترین گروه قبیله‌ای ابوظبی، مرکب از بیست تیرۀ بزرگ و کوچک. این مردم تا قرن ۱۲ق عمدتاً در ناحیۀ ظفره و اقصای جنوبی سواحل متصالح، از‌جمله واحۀ لیوا، پراکنده بودند. عده‌ای از این مردم در اواخر قرن ۱۲ق به ابوظبی مهاجرت کردند و حکومت آن ناحیه به خاندانی از آل بوفلاح رسید. در ۱۲۴۹ق شیخ مکتوم از آل بوفلاسه با گروهی دیگر از طایفۀ بنی‌یاس به دبی مهاجرت کرد و حکومت آن ناحیه را به‌دست گرفت. شیوخ بنی‌یاس مانع از انتشار وهابیت در سواحل متصالح شدند و مناسبات دوستانه‌ای با انگلیسی‌ها داشتند. در ۱۲۷۴ق گروهی از مردم بنی‌یاس به جزایر تنب و هنگام مهاجرت کردند و با مداخلۀ شیخ عبدالرحمان بنی‌معین، حاکم قشم، حکومت نیمی از جزیرۀ هنگام را به‌دست گرفتند.