تار فرش
تارِ فرش
شبکه‌ای از رشته‌های عمودی و موازی با هم که از بالای دار قالی‌بافی به پایین کشیده شده است. در فرش‌بافی با نام‌‌های چلّه، تا، تون، و تونه نیز مشهور است. این تارها به فاصلۀ معین با کشش یکنواخت و به‌طور یک در میان، یکی در جلو و دیگری در عقب، قرار دارند. مقصود از تفکیک تارهای فرش به زیر و رو یا عقب و جلو، ایجاد فاصله و شکل ضربدر در میان چله‌هاست. هر تار فرش در مسیر رفت و برگشت خود به دور زیرِ دار و سرِ دار، مسیری ضربدری را طی می‌کند. جنس تار بیشتر از پنبه و گاهی اوقات از ابریشم و پشم است. چلّۀ ابریشمی در فرش‌های نفیس با رج‌شمار بالا به‌کار می‌رود. نخ پشم، که بیشتر از نخ پنبه کشش دارد، برای چله مناسب نیست و کاربرد چندانی ندارد. نخ چله را، که معمولاً از پنبه است، متناسب با رج‌شمار قالی انتخاب می‌کنند.