تبریزی، میرعلی ( ـ۸۵۰ق)
تبریزی، میرعلی ( ـ۸۵۰ق)
خوشنویس و ادیب ایرانی. در نوشتن انواع خطوط تبحر داشت و نخستین نستعلیق‌نویس دورۀ امیرتیمور گورکانی (حک: ۷۳۶ـ۸۰۷ق) بود. شهرتِ او در نستعلیق‌نویسی است؛ مشهور است که واضع این خط بود و آن را از دیگر اقلام شش‌گانه امتیاز بخشید. قواعدی برای آن وضع کرد وآن رابه فرزندش میرعبدالله شیرین‌قلم آموخت. گرچه پرآوازه بود، تنها یک قطعه با نام او برجا مانده و منسوب‌بودن آثار دیگر به او چندان موثق نیست؛ از آن جمله‌اند: نسخۀ خمسۀ نظامی و خمسۀ امیرخسرو دهلوی در کتابخانۀ ملی ایران (۸۲۴ق)، که رقم علی در پای آن نوشته شده است و کلیات سعدی (۸۴۰ق)، که آن هم رقم علی را دارد. گفته شده است که پیش از او هیچ‌کس این نوع خط را نمی‌نوشته است. «قُدوةُالکُتّاب» و «ظهیرالدین» از القاب اوست و متأخران به او لقب «واضع‌الاصل» داده‌اند.