تاغیادیان، مسروپ (۱۸۰۳ـ۱۸۵۸)
تاغیادیان، مِسْروپ (۱۸۰۳ـ۱۸۵۸)(Taghyadian, Mesrup)
شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار ارمنی. به سراسر ارمنستان سفر کرد و دربارۀ شیوۀ زندگی و آداب و سنن مردم تحقیقات گسترده‌ای کرد و گزارش دیده‌های خود را در کتاب مسافرت در سراسر ارمنستان گرد آورد. مدتی در تبریز به شاهزاده ملک قاسم میرزا، پسر عباس‌میرزا نایب‌السلطنه، زبان انگلیسی آموخت. مدرسه‌ای به‌نام دارالعرفان در جلفای جدید تأسیس کرد. ماهنامۀ آزدارار را در هندوستان منتشر کرد. از پیشگامان ایران‌شناسی ارمنی بود. تاریخ ایران او نخستین تجربۀ پژوهشگران ارمنی در بررسی تحلیلی تاریخ ایران است. امثال و حکم و ضرب‌المثل‌های ایرانی را نیز گردآورده و به زبان ارمنی منتشر کرده است. از آثارش: ترجمۀ حقیقت در مذهب؛ ترجمۀ تاریخ و جغرافی فلسطین؛ تاریخ قدیم هندوستان.