تریرم

تریرِم (trireme)

(به معنی «سه پارویی»)، کِشتی بلند و باریکی که از آن در عهد باستان و قرون وسطا استفاده می‌شد و اگرچه پارویی بود، بادبان نیز داشت. طول انواع اولیۀ آن گاه تا ۴۶ متر می‌رسید و ۵۰ پارو داشت. پاروزن‌ها را بردگان، اسیران جنگی، یا بعدها محکومانِ به حبس تشکیل می‌دادند؛ آنان را معمولاً با زنجیر به نیمکت‌های کنار کشتی می‌بستند و وسط کشتی برای حمل بار خالی بود. تریرم که سه ردیف پاروزن داشت در نواحی سینه و پاشنه عرشه داشت، اما در دیگر قسمت‌ها روباز بود. فرانسوی‌ها و ونیزی‌ها انواعی از آن را تا قرن ۱۷ در دریای مدیترانه به‌کار می‌بردند.