تکواژ میانی
تَکْواژِ میانی
(یا: میانوند/ میانواژه) در اصطلاح صرف، تکواژی که بین دو کلمه قرار میگیرد و یک کلمۀ مشتقِ مرکب میسازد. تعداد تکواژهای میانی از پیشوندها و پسوندها کمتر است. ازجمله تکواژهای میانیاند: «ا»، «و»، «تا»، «به»، در کلماتِ «سراسر»، «سروته»، «گوشتاگوش»، «دربهدر».