فجر، سوره

فَجْر، سوره

سورۀ شمارۀ ۸۹ به‌ترتیب مصحف و ۱۰ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکّی در ۳۰ آیه و ۱۳۹ کلمه. خداوند در آیۀ اوّل آن به «فجر» (سپیده‌دم) سوگند یاد کرده است. شانزدهمین سوره‌ای است که با سوگند آغاز می‌شود و از نظر حجم، از سوره‌های «مفصّلات» و از گروه‌ سوره‌های «اوساط» است. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از اشاره به سرگذشت قوم عاد و نیز «ارم ذات‌العماد» (باغ بهشت‌آسای ستون‌دار)، قوم ثمود، قوم فرعون و فتنه و فساد آن‌ها و آزمایش الهی انسان، سبب شکست انسان‌های بی‌ایمان و بازگشت خشنودانۀ نفس مطمئنه به‌سوی پروردگار.