فروغی، فریدون (تهران ۱۳۲۹ـ۱۳۸۰ش)

خوانندۀ ایرانی موسیقی پاپ سنگین. نواختن گیتار و خواندن را نزد خود آموخت و از نوجوانی در گروه‌های مختلف جوانان، آواز خواند. با خواندن در فیلم سینمایی آدمک ساختۀ خسرو هریتاش شهرت یافت و طی سال‌های ۱۳۵۰ـ۱۳۵۸ش در مقام خواننده‌ای دارای لحن و بیان و سلیقه‌ای خاص در انتخاب موسیقی و کلام شناخته شد. در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز به‌صورت پراکنده فعالیت داشت و همراه با آهنگ‌سازان، ترانه‌سرایان، و نوازندگان معروف سال‌های ۱۳۴۰ـ۱۳۵۰ش قطعاتی اجرا و ضبط کرد. برخی از ترانه‌هایش عبارت‌اند از «پروانه من» (آهنگ‌ساز تورج شعبانخانی)، «زندون دل» (آهنگ‌ساز ویلیام خنو)، «کوچۀ شهر دلم» (آهنگ‌ساز کوروش یغمایی) و چند آهنگ‌ـ‌‌ترانه در فیلم‌های «تنگنا» ساختۀ امیر نادری و «دختری به نام تندر» ساختۀ حمیدرضا آشتیانی‌پور.