پالا، سلسله (قرون ۸ـ۱۳م)
پالا، سِلسِله (قرون ۸ـ۱۳م)(Pala dynasty)
سلسله‌ای از پادشاهان در شمال خاوری هند بین قرون ۷ تا ۱۳م. مقر سلسله در منطقۀ حاصل‌خیز بیهار و بنگال قرار داشت و بنیادگذار آن گوپالا[۱] بود که وی را به سلطنت برگزیدند. در زمان دارماپالا[۲] (سلطنت ۷۷۰ـ۸۱۰م)، پسر گوپالا، این سلسله به اوج شکوه و عظمت خود رسید. پالاها، که حامی آیین بودا در دورۀ افول آن در بقیۀ خاک هند بودند، روابط تجاری نزدیک با کشورهای جنوب شرقی آسیا برقرار ساختند که پس از سقوط این سلسله در ۱۱۹۶م بسیاری از راهبان بودایی به آن‌جا گریختند.