فیض بخش ( ـ۹۸۱ق)
فیض‌بخش ( ـ۹۸۱ق)
(ملقب به: شاه قاسم و نوربخش) از سادات و زهاد اواخر دورۀ تیموریان. از دقایق زندگی او اطلاع چندانی نداریم. خلیفۀ پدرش بوده و طریقت نور بخشیه، را منتشر کرد. به طلب سلطان حسین بایقرا، پادشاه خراسان، رخت از عراق به آن‌جا کشید و نزد او مقامی بس بلند یافت. گویا در همین دوره، قریۀ بیابانک را نیز به‌صورت اقطاع به او دادند. با جامی نیز منازعه و مناظره داشته است که به خجلت جامی منجر شد. فیض‌بخش سرانجام در خراسان درگذشت.